Ik hoorde laatst iemand zeggen: “Zij zijn groot en ik is klein, en da’s niet eerlijk, o nee”. Het feit dat ik het herkende, zegt iets over hoe oud ik ben. En over hoe oud jullie zijn als je ook nog weet dat het uit Calimero is.

Voor de jongeren onder ons, Calimero was een kinderprogramma over een jong zwart kuikentje in een wereld vol grote kippen. Of waren het eenden? Anyway, die beteuterde uitspraak waarmee hij altijd afsloot heeft zelfs geleid tot een officieel Calimero-complex: als iets of iemand het gevoel heeft vanwege een beperkte grootte niet serieus te worden genomen.

Ik moest erom grinniken toen ik mij realiseerde dat ik het ook als een soort Calimero aan het opnemen ben tegen de groten in de boekenwereld. Niet dat ik klaag over oneerlijkheid hoor. Maar laten we eerlijk zijn: size does matter!

Ik ga namelijk een paar stoute schoenen aantrekken en de joekels in de wereld van boekhandels benaderden. De inkopers op het hoofdkantoor van Bruna, Ako, Primera, Read Shop en anderen van naam. Uiteraard met de vraag of ze eens willen kijken of De Sleuteldrager een interessante aanvulling op hun aanbod kan worden.

Het voelt als een open sollicitatie naar een bedrijf waar je dolgraag bij zou willen horen. Die overigens hebben laten weten dat ze geen vacatures hebben en dat open sollicitaties niet op prijs worden gesteld. Je weet van tevoren dat de kans dat jouw brief op de goede plek terecht komt al klein is. De kans dat ze op je zitten te wachten omdat ze nét op dat moment denken: “Goh, kijk nou, we hebben daar wél plek,” is vrijwel nihil. En tóch doe je het. Omdat misschien, héél misschien, het wel lukt.

Vroeger – in de tijd van Calimero – kon je in ieder geval nog rekenen op een afwijzing. Hoe irritant ze je ook vonden, de algemene beleefdheid was dat als jij hen een brief stuurde, zij jou een brief terugstuurden. Dat is niet meer. Deze tijd is te druk voor beleefdheid. In vacatureteksten zie ik zelfs dat, als je na zoveel weken nog niets gehoord hebt, je ervan uit mag gaan dat ze geen belangstelling hebben. Ik ga er dus vanuit dat ik niets hoor van de joekels. Te druk met de nieuwe Stephen King en inkopen doen voor de Feestdagen in hun winkels.

Over Feestdagen gesproken: ik heb nog wel een leuk idee voor een origineel en spannend cadeau. Haha, sorry, ik kon het niet laten, o nee.