Deze week heeft de achtbaan waarin ik eind vorig jaar ben gestapt – met open ogen en maar eigenlijk volstrekt onwetend – een driedubbele salto gemaakt. Ik had niet verwacht dat ‘het roer omgooien’ tot draaiduizeligheid kon leiden. Ik had beter moeten weten.

Nog maar een paar jaar geleden was ik de trotse eigenaar van Permeduc, Instituut voor Permanente Educatie. Een prachtig opleidingsinstituut met boeiende cursussen op juridisch en fiscaal terrein, met geweldige docenten en deelnemers. Gedwongen door een haperende gezondheid moest ik ermee stoppen. Ik dacht dat lichaam en geest zich zouden herstellen met rust, maar dat gebeurde niet en ik belandde uiteindelijk in de bijstand. Een zwart gat waar ik even geen uitweg in zag.

Maar bloed, of in mijn geval ambitie, kruipt waar het niet gaan kan. Ik begon weer plannen te maken, dit keer ook ruimte gevend aan wat ik voorheen had laten liggen. Eind vorig jaar stapte ik uit de bijstand, als tuinvrouw en thrillerschrijfster. Van onkruid in de ochtend naar moord in de middag. Een fysiek zware baan die mijn lichaam gezond houdt en het bedenken van complotten met moordzuchtige geesten dat mijn geest scherp houdt. Wat een heerlijke combinatie blijkt het te zijn. Zwaar, onderbetaald, vermoeiend, maar heerlijk.

Ik had de achtbaan kalmpjes in de tweede versnelling staan, niet te hard gaan, genieten van het uitzicht en zo nu en dan een duikeling om het spannend te houden. Maar dat debuut van mij, De Sleuteldrager, heeft iets ontketend. Dat spannende, mysterieuze, verrassende en sexy boek neemt geen genoegen met een tweede versnelling. En mijn ambitie eigenlijk ook niet.

Dat niemand zit te wachten op een boek van een nieuwe Nederlandse thrillerschrijfster, ontmoedigt mij niet. Ik sta met mijn uitgever op beurzen, geef signeersessies, overlaadt de pers met berichten, schrijf leuke blogs 😊, plaats posts op social media, hang posters op en deel flyers uit.

Gisteren liet mijn uitgever weten bezig te zijn met de tweede druk van De Sleuteldrager. Binnen een half jaar is de eerste druk vrijwel volledig uitverkocht! Vandaag een mailtje van de redactie van Ditjes & Datjes (wat de Allerhande is voor AH, is D&D voor Dirk van den Broek) dat ze De Sleuteldrager meenemen in een winactie in hun december editie. Met een oplage van 650.000 zullen er toch wel een paar mensen zijn die bedenken dat De Sleuteldrager leuk is om cadeau te geven – of te krijgen – voor de feestdagen?

De tuinvrouw gaat, na geteisterd te zijn door felle regens, ijzige koude en sneeuw, nu even met winterstop. Mijn alter ego, Charlotte de Winter, laat dat karretje nog een tijdje over die achtbaan stuiteren. Werken aan de promotie van boek 1, het verfijnen van het plot van boek 2 én verder met de Engelse vertaling van De Sleuteldrager (Boek 2 en ‘The Keykeeper’ verschijnen volgend voorjaar).

Ik wens jullie een mooie decembermaand met een uitspraak die niet van mij is, maar wel passend: Ga vooral met een goed boek naar bed, of in ieder geval met iemand die er een gelezen heeft. Ik ga eind december gestrekt onder de kerstboom. Met een goed boek natuurlijk. Of misschien met mijn laptop. Het plot voor boek 3 dringt zich aan. Kan iemand die achtbaan even stilzetten?