Ik ben een organisch schrijver, heb ik inmiddels begrepen. Ik had overigens geen idee dat er verschillende soorten schrijvers waren, laat staan dat het van invloed was op je manier van schrijven. De twee meest voorkomende zijn dus een organische schrijver (die gaat zitten en er komt een verhaal uit) en de planner of plotter. Die laatste werkt eerst het hele verhaal uit: planningsborden met scènes, post-its, verhaallijnen, opbouw, wereldbouw en personages. Pas als dat allemaal is uitgedacht, begint het schrijven.

Terwijl ik wacht tot mijn Sleuteldrager aan de beurt is bij uitgeverij Zilverbron begin ik alvast aan boek 2, De Moordreiziger. Nu het schrijven door mijn aderen stroomt, kan ik niet meer stoppen.  Ik ga voor mijn PC zitten en wacht tot er een verhaal uitkomt. En tsjonge, komt daar wat uit!

Boek 1 speelt zich af in Engeland. Voor degene die mij kennen is dat geen verrassing: Engeland is het land van mijn hart. Ik ben er tientallen keren op vakantie geweest, heb er een jaar gestudeerd en heb ooit serieus overwogen om er te gaan wonen en werken. En ja, als de kans zich nog eens voordoet, dan ben ik vertrokken, Brexit of niet. Dan weten jullie dat vast.

Maar mijn hoofdpersoon, Finlay Reid, is een Schot. En aangezien hij ook in het volgende boek de hoofdrol speelt, vraagt dat verdieping in zijn achtergrond. Waar komt hij vandaan, wie is er van invloed geweest op zijn ontwikkeling? Waar stuur ik hem heen in boek 2?

Tot haar plezier, vraag ik goede vriendin Fimke om voor mij online Groot-Brittannië in te duiken. Ze is belastingadviseur, maar haar alter ego is ontdekkingsreiziger, denk ik. Eerder is ze voor mij al op zoek gegaan naar een landhuis waar Damier, de bad-guy uit boek 1, woont. Het helpt mij namelijk enorm als ik een scène kan visualiseren.

Ik hoef maar een paar plaatsen te roepen die in het plot van boek 2 voorkomen: Inchnadamph, St. Mawes en ze vindt boeiende legendes, attracties en mysterieuze plekken. En inderdaad, enkele daarvan ga ik verwerken in het verhaal.

Dat brengt mij op een ander punt: ik las ergens dat een beroemde thrillerschrijver regelmatig een rol in een nog te schrijven boek ‘verkoopt’. Hij zegt letterlijk: “Geef mij tienduizend dollar en ik geef jou een rol in mijn nieuwe boek”. Ik ga niet om geld vragen hoor, maar ik zou op deze manier wel mensen kunnen bedanken. De winnaar van een social media uitdaging bijvoorbeeld: bedenk een leuke actie om De Sleuteldrager te promoten en win een rol in boek 2?

In De Sleuteldrager speelt mijn zus Pamela de rol van Cat, de zus van hoofdpersoon Robyn Ashton. Zo kan ik in boek 2 ook bijrollen gaan bedenken voor iemand die ik wil bedanken. Wat dacht je van Norma, die in een scène mijn Finlay rode oortjes bezorgt? Of de winnaar van die wedstrijd die op bloederige wijze om het leven komt? Hoe leuk is dat?

Volgende week: Schrijversblok!?