Sinds ik auteur ben en een hoop andere auteurs heb ontmoet, is het mij duidelijk geworden dat veel auteurs het verschrikkelijk moeilijk vinden om hun eigen boeken te promoten. Gehinderd door verlegenheid of bescheidenheid weten ze soms niet wat ze moeten zeggen en houden er niet van als de aandacht op hen gericht wordt. Terwijl ze vaak een pareltje in handen hebben waar veel lezers gelukkig van kunnen worden.

Toen ik laatst een bericht op social media zette om – met trots – te laten zien dat De Sleuteldrager was opgenomen in het DenD tijdschrift, complimenteerde een paar auteurs mij met die fantastische zelfpromotie. Ik ga ervan uit dat ze het goed bedoelen en blij voor mij zijn (hartstikke leuke meiden), maar het woord zelfpromotie deed een beetje pijn. Zelfpromotie doet mij denken aan iemand als Gordon die, met het maakt niet uit wat, in het nieuws wil komen.

Voor mij is er een groot verschil tussen ergens aandacht voor vragen en aandacht vragen. In het eerste geval gaat het niet om jouzelf, maar om wat je belangrijk vindt. Dat kan een mening zijn, een visie, een situatie in het buitenland, een missstand, iets wat je bedacht of gemaakt hebt. In mijn geval, aandacht vragen voor De Sleuteldrager. Ik wil dat mijn boek gelezen wordt, door zoveel mogelijk mensen. Omdat ik geen Saskia Noort heet, of J.K. Rowling, moet ik enorm mijn best doen om daar aandacht voor te krijgen.

Ik zie mogelijkheden en kansen. Sommige leiden meteen tot verkoop (tafeltje in de boekhandel of staan op een beurs), sommige, zoals een artikeltje in de krant of een vermelding in een tijdschrift, leiden misschien tot niets. Laat ik je zeggen, het is hard werken. Ik heb vaak genoeg een leuk persbericht verstuurd over iets waar zelf het plaatselijke huis-aan-huis blad geen aandacht aan wilde besteden. Een journalist zei een keer: “Dat je een boek hebt geschreven is niet interessant. Dat je als voormalig manager uit de bijstand bent gekropen, wel.”

Dus toch zelfpromotie? Is de persoon achter het boek interessanter dan het boek zelf? Moet ik mijn privacy opgeven om aandacht te krijgen voor mijn boek? En leidt dat dan ook tot extra verkopen? Ik vind het verwarrend. En vaak niet makkelijk. Als ik mag kiezen, blijf ik liever thuis om achter mijn PC verhalen te bedenken, mensen om te brengen. Maar ik wil dat mijn boek gelezen wordt. Dus ga ik erop uit, bedenk winacties, schrijf leuke blogs 😊 en vraag doorlopend aan jullie om aan mijn boek te denken als je een cadeau zoekt voor iemand.

Dit blog heeft een passend einde, waarin ik het aan jullie overlaat of het boekpromotie of zelfpromotie is. Het was in ieder geval erg leuk om te doen. Afgelopen week was de tv-opname van het programma van Hetty Wennekendonk over en met vrouwen die iets bijzonders hebben gedaan. Ik was daarin te gast, samen met dichteres Elly Spruyt. Het programma is via onderstaande link te zien op YouTube.