Er zijn perioden in je leven waarin je even niet weet waar je heen moet. Dat overkwam mij. Ik was redelijk hersteld van de tropenjaren, was met leuke nieuwe dingen bezig en voelde de energie en creativiteit volop stromen. Totdat mijn nieuwe bedrijf maar niet van de grond kwam en ik ook nog die eerste afwijzing kreeg op mijn manuscript. Ik weet niet wat ik erger vond.
Voor degene die mij niet persoonlijk kennen; ik heb geen partner, geen kinderen, maar wel katten. En hoewel ik echt dól ben op mijn katten, brengen ze geen inkomen met zich mee. Dus ik gebruikte mijn creativiteit nu voor andere dingen. Ik nodigde mijzelf uit bij vrienden en familie (altijd net rond etenstijd) en ging aan de slag als tuinvrouw (dank Mam, voor mijn groene vingers).
En natuurlijk hervond ik mijn positieve energie weer. Ik durfde ook kritisch naar de afwijzing van de uitgever te kijken: houterige schrijfstijl? Slechte vertaling uit het Engels? Geen idee wat ze daarmee bedoelt, maar daar moet ik dus iets mee. Volgens internet moest ik mijn heil gaan zoeken bij een schrijfopleiding of een professionele schrijfcoach. Ik koos voor de coach; dat kost wat maar mijn Sleuteldrager moest er komen.
Mijn schrijfcoach had al heel wat gepubliceerde auteurs geholpen, dus dat wekte vertrouwen. Ze ging genadeloos door de eerste 27 pagina’s heen (meer kon ik niet betalen) en bood opbouwende kritiek. “Geen goed begin; herhalende zinnen; je moet bondiger schrijven en dat teveel aan info weglaten; verwarrend die doorlopende perspectiefwisselingen in dezelfde alinea; speel meer met zinsvolgorde.” Ik leerde, ik zag, ik begreep.
Maar dan: “Ik zou de naam van die Halfweg gedaante nog eens onder de loep nemen. Ik zou er een kort fantasiewoord van maken. Denk bv. aan een warf, een smoek, en een gedaante zou je een orbs kunnen noemen. En maak onderscheid tussen enkelvoud en meervoud.”
Oh nee! Niet weer mijn Halfweg!
Een toelichting op mijn ontsteltenis is hier op zijn plaats, denk ik. De Halfweg zijn bijzondere mensen in het boek. Gedaanten van overleden mensen die nog op aarde rondlopen. Die halverwege naar waar dan ook zijn blijven hangen. Ik had bedacht dat ik de Halfweg in zowel enkelvoud als meervoud kon gebruiken, als een volksnaam. Ik vind Halfweggen of Halfwegs namelijk niet klinken. Dus voor mij één Halfweg en twee Halfweg.
In mijn hoofd is dat volstrekt acceptabel. Dat het geen goed Nederlands is, dat zal wel. Maar hé, ze bestaan niet hè? Ik leef nu al een paar jaar met die Halfweg. Om dan te horen dat je er beter fantasienamen voor kunt bedenken, is echt een hele lastige.
Ik bedenk mij ineens ook dat als je een verhaal schrijft, mensen daar een mening over gaan hebben. Dat die mening positief of opbouwend kan zijn, of negatief, vol kritiek over personages, plot en wereldbouw. Ik realiseer mij dat ik daar eigenlijk wel goed mee om kan gaan. Ik denk erover na en als ze een punt hebben, heb ik weer iets geleerd. Maar sommige dingen zijn van mij, zoals mijn Halfweg. En dan kan ik leven met de kritiek.
Aan de andere kant; mijn schrijfcoach is niet de eerste die zich stoort aan de Halfweg in enkelvoud en meervoud. Die uitgever in mijn vorige blog viel daar ook over. Moet ik vasthouden aan mijn creatieve bedenksel omdat ik het zo leuk vind? Of moet ik het aanpassen als ik nu al weet dat mensen erover gaan vallen? Dat levert straks wel een hoop kritiek op dan. Hoe erg is het om iets aan te passen als je daarmee problemen kan voorkomen?
Halfweg? Smoek? Misschien maak ik er Dwaler van. Iemand die ronddoolt. Vind ik eigenlijk nog mooier dan Halfweg. En passend bij de gedaante. Of orbs.
Wat vinden jullie?
Volgende week: Self-Publishing, dát kan natuurlijk ook!
33 reacties
En ik maar steeds per ongeluk halfling zeggen tijdens onze gesprekken. 🤣 Nogmaals excuses. Halfweg dekt precies de lading.
Ik dacht vanochtend ineens: ach, één sje méér maakt misschien niet zoveel uit. Dan heb je dus twee Halfwegs en twee Mara’s. Maar goed, het is jouw boek hè….
Alternatief: je laat steeds maar één van beide optreden, dan ben je van het probleem af 😉
Ha Frank, een sje meer of minder. Daar zeg je wat.
Ik kan me de verwarring wel voorstellen in enkel- en meervoud. Maar Halfweg is wel uniek. Is Halverwegers misschien een optie voor de meervoudsvorm? Zou mooi zijn als je je er toch aan vast kan houden.
Dag Rosa, dankjewel. Ik ben wel gehecht aan mijn Halfweg.
Zoals iemand voor mij al schreef : bij Dwaler heb ik al een beeld, bij Halfweg helemaal niet en juist dat maakt nieuwsgierig. Wat mij betreft absoluut Halfweg handhaven.
Mijn favoriete schrijver gooit ook met regelmaat enkelvoud en meervoud door elkaar onder één benaming..
Hans, je hebt daar een goed punt. Nieuwsgierigheid is een belangrijke drijfveer voor een lezer om door te blijven lezen.
Not all who wander are lost. Als je het al zou willen veranderen zou ik op basis van je gegeven omschrijving kiezen voor dwaler en/of dwalers.
Dankjewel Valentijn, je geeft precies weer wat ik zelf overweeg. Als ik het zou willen.
Moeilijk. Het hangt er allemaal vanaf hoe belangrijk jij de naam halfweg vindt voor het verhaal. Begrijp helemaal dat je inmiddels aan ze gehecht bent, maar een uitgever heeft (hopelijk) meer inzicht in wat bij lezers irritatie of blokkades veroorzaakt. En je wilt wel dat lezers lekker blijven doorlezen. Persoonlijk stoorde het mij niet en ook door je schrijfstijl (hoezo houterig?) vond ik het lekker weglezen Ik zou toch maar eens gaan nadenken over een andere term. Kun je ze voor jezelf stiekem altijd nog halfweg blijven noemen.
En jij was een kritische proeflezer, Marcel! Als het jou niet stoorde…
Charlotte,
Ik heb je al eens verteld dat jouw schrijfstijl zo lekker wegleest (vooral voor iemand die niet van lezen houdt). Dus jouw blogs blijf ik volgen!
Of jij “Halfweg” moet veranderen in “Dwaler” vind ik lastig (zelf ben ik namelijk ook niet op andere gedachten te brengen als ik iets heb bedacht/gemaakt waar ikzelf heel blij mee ben). Maar zoals je de gedaantes omschrijft, dan vind ik “Dwaler” wel een hele goede vervangende naam!
Liefs, Esther
Esther, ik vind dat zo fijn om te horen, dat mijn schrijfstijl jou aanspreekt. Dankjewel. Ik laat in één van de komende blogs weten wat het wordt. Als ik eruit ben.
Mijn dilemma gaat niet zozeer over het woord Halfweg op zich (blijft leuk), maar dat professionals vallen over dat ik het zowel in enkelvoud als meervoud gebruik. Dat stoort ze, dat vinden ze verwarrend.
Ik kan alleen geen enkele meervoudsvorm bedenken die ik mooi vind. Halfwegs, Halfweggen, Halfweggers?
Om die reden denk ik na over een ander woord voor de Halfweg.
Dwaler vind ik ook wel een mooie benaming, leest makkelijk, dat heb ik niet met orbs en smoek.
Ik vond orbs en smoek ook niks. Apart, dat wel, maar geen mooie woorden.
Ik vind je schrijfstijl (in de blogs) erg prettig. En wel of niet Halfweg: dan zou Harry Potter ook niet zijn uitgegeven met al die verzonnen namen. Ik stoor me niet aan enkel voor meervoud, want dat begrijp je uit de zin wel. Ga lekker door. Ben benieuwd naar het 1e boek.
Hoi Fimke, ik stoorde mij er ook niet aan. Maar anderen kennelijk wel. En wie weer, misschien heette Harry Potter in het originele manuscript wel Pjotr Palingslager en zei de uitgever dat ze daar iets anders voor moest verzinnen.
Jij moet (in overleg met uitgever) doen wat het beste is voor jou(w) boek, maar waarbij je jezelf goed blijft voelen. Het is tenslotte wel jouw boek en de karakters moeten in jouw hoofd wel kunnen wonen. 🙂
2 onafhankelijke personen hebben je aangegeven dat Halfweg niet goed is. Stap over jezelf gekozen Halfweg en zie dit niet als verlies en kies voor een nieuwe benaming.
Dag Ben, zakelijk gezien is het inderdaad de verstandigste keuze. Je wilt lezers niet irriteren, tenzij dat de bedoeling is.
Creativiteit is juist iets heel belangrijks, originaliteit ook. Mensen die teveel denken dat Harry Potter en In De Ban van De Ring te vergelijken moeten zijn met de Sleuteldrager, missen zelf een stukje creativiteit. Charlotte de Winter heeft een eigen schrijfstijl, die moet zij ook houden! Smurfen, grollen en dergelijke horen in (andere) sprookjes thuis. Halfweg👍🏻.
Laat je niet teveel beïnvloeden door anderen. Kritiek is goed maar niemand is hetzelfde.
Wouter, je hebt gelijk natuurlijk. Maar ik weet zeker dat de uitgever van die boeken ook niet alles heeft overgenomen. De schrijfster zal echt aanpassingen hebben moeten doen.
Ha ha, wat een probleem zeg. Ik zou het wel aanpassen, maar wel naar iets wat je ook past. Soms moet je iets aanpassen om een goed eindresultaat te krijgen. En….daar gaat het om.
Maar goed bezig hoor!! Elke keer die tegenslagen. Knap hoor.
Dag Neeltje, ik merk dat ik daar ook wel naar neig…
Hoi Charlotte,
Ik vind Halfweg echt heel creatief bedacht! Bij een dwaler of doler hebben mensen al een bepaalde associatie omdat het bekende woorden zijn dus dat leest vlot door. Ik moest even nadenken, mijn hersenen associeren blijkbaar Halfweg met een weg, nog eens terug lezen maar toen het kwartje viel was het helemaal prima. Er is geen enkel boek met de Halfweg, wel veel boeken met dwalers of dolers.
Kortom wat je ook besluit het komt helemaal goed 😀
Ik kan mij zo vinden in wat je zegt, dus dank. Ik ben dol op mijn Halfweg. Maar ik moet er een meervoudsvorm van bedenken en dat lukt mij niet.
Vind Halfweg juist heel origineel. Laat je niks opdringen, blijf bij jezelf!
Dag Marijke, het is een lastige keuze. Maar als mensen er echt bezwaar tegen hebben, het irritant vinden, is het dan niet verstandig om het aan te passen voordat het boek uit is?
In het Engels is enkelvoud toch ook meervoud?
Fish.
Halfway.
Dolers
Zwevers
Ja, kan inderdaad ook. Hoewel Doler, was dat niet de bijnaam van Aragorn in LOTR?
Hallo Charlotte,
Wat een dilemma’s.
En wat een tegenslagen.
Zo knap hoe je het oppakt en niet woest het boek in de openhaard goed met de spreuk, ik wens jullie allemaal halfweg of half past of bijna over of overveer of half licht of bijna licht of between of halve vaart of zak in de stront.(klinkt volgens mij niet zo vriendelijk )
Blij dat ik geen schrijver ben. Ieder zijn vak hè?
Ben echt benieuwd wat het wordt Charlotte.
Je lieveling laten varen of je kindje behouden.
Succes met kiezen.
Ik volg je op de voet.
Groet Edgard
Keuzes, keuzes en dilemma’s. Het schrijven was een stuk makkelijker.