Ik moest even bijkomen van de vorige blog hoor. Ik heb een uitgever gevonden voor De Sleuteldrager! De afgelopen week was gevuld met talloze rondedansjes, gejuich, denkbeeldige slingers en slapeloze nachten. Jullie reacties en steunbetuigingen hebben bijgedragen aan het gevoel van euforie. Waanzinnig, het is gelukt, uitgeverij Zilverspoor/Zilverbron wil mijn boek uitgeven.
De vragen “Wanneer komt je boek uit?” of “Waar kan ik het kopen?” schieten door mijn mailbox en app. Jammer dat ik jullie enthousiasme moet temperen, maar dat gaat nog even duren. Gemiddeld kan het namelijk zes tot negen maanden duren voordat een boek verschijnt. Het kan veel korter –als je J.K. Rowling heet en een nieuw boek hebt geschreven– maar ook veel langer. Dat heeft met planning te maken.
Een uitgever maakt jaarlijks een planning, rekening houdend met gewenste herdrukken, nieuwe boeken van hun succesvolle schrijvers en die van debutanten. Daarbij wordt ook rekening gehouden met de inkooprondes van boekhandels en hun eigen marketingactiviteiten (bijv. beurzen en festivals). Een kleinere uitgever als Zilverspoor/Zilverbron geeft jaarlijks ca. 20 nieuwe boeken uit en daar zit een behoorlijke planning achter.
Even een zijstap: hoe zit dat met die dubbele naam Zilverspoor/Zilverbron? Hun bekende auteurs, die al naam hebben gemaakt, vallen onder Zilverspoor. Het nieuwe talent onder Zilverbron. Nieuw talent vraagt soms wat meer redactiewerk en begeleiding. Hoe werkt dat?
Als jouw boek qua planning aan de beurt is, start de eerste redactieronde. Dat kan de uitgever zelf doen of een redacteur. En die gaat –terecht– kritisch door ieder hoofdstuk. Wat is goed, wat is leuk, wat kan beter? Veel voorkomende verbeteringen zijn bijvoorbeeld: perspectief, Show – don’t tell en infodump. Laat mij dat, voor de niet-schrijvers onder jullie, uitleggen.
Perspectief is degene vanuit wie je schrijft. Het is gebruikelijk dat je een stuk vanuit één perspectief schrijft. Daarna kan je wel een ander iemand het perspectief geven, maar niet tegelijkertijd. Show, don’t tell betekent dat je een emotie niet moet ‘vertellen’, maar het de lezer moet laten voelen. Dus niet: Hij was boos maar liever iets als De spier in zijn kaak trilde van ingehouden woede. En infodump? Te veel informatie of uitleg achterelkaar waardoor het verhaal stokt.
Als schrijver ga dan verbeteren, herschrijven of aanpassen. Soms volgt er discussie omdat je iets bewust zo geschreven hebt. Maar discussie is goed, het maakt dat je heel goed nadenkt over een stuk tekst.
Als die redactieronde voorbij is, volgt er nog een ronde. Nu om te kijken of de opbouw goed is. Misschien wil je dat ene stuk toch eerder, misschien is dat personage niet genoeg uitgewerkt of is het leuk als hij een grotere rol krijgt. Vervolgens gaat een woordredacteur er doorheen, letterlijk woord voor woord, op zoek naar typfouten en alternatieven. En nóg een hoop leuke dingen die er ook bij horen: coverontwerp, schrijven van de flaptekst, wel of geen foto achterop. Dan naar de drukker, die daar eerst een zetproef van maakt. Dat is de laatste controleronde voor jou als schrijver: kloppen de afbrekingen, een spatie te veel, staat alles zoals het moet staan?
Wat een werk hè? Daar sta je niet bij stil als je een boek koopt. Ik kan niet wachten om ermee te beginnen, om het allemaal mee te gaan maken. Maar als je mij dus vraagt wanneer mijn boek uitkomt kan ik alleen maar zeggen: “Planning is dit voorjaar.” Je kunt erop rekenen dat ik het je laat weten als het zover is.
Volgende week: Moord bij de BBQ
11 reacties
Ik kan niet wachten en als je zegt: “misschien dit voorjaar”, dan lijkt het mij echt super om je boek ergens in Spaanse vertaling te zien liggen in een boekhandel in Quito (Ecuador) of La Paz (Bolivia) waar we tegen die tijd zullen rondsjokken.
Veel succes lieve zus!
Overigens, nog minder mensen kennen je als Lijn 😄
Han, hoe gaaf zou dat zijn he? Onrealistisch, zo niet volstrekt onmogelijk, maar leuk om te bedenken.
Superleuk. Ik kan ook niet wachten. En de voorkant, de kaft, die zien er soms ook zo mooi uit. Heb je daar ook inspraak in?
Wat leuk, Neeltje, dat je enthousiast bent. Over de kaft gesproken: ik heb afgelopen woensdag een online interview gegeven (zie https://www.youtube.com/watch?v=ZcTcSP9C5no&t=1386s vanaf 1:08:00 uur) waarin we het daar over gehad hebben. Je kunt zien tussen welke twee foto’s we nog twijfelden. Maar het wordt het mysterieuze bos. Zó mooi!
Oooh Charlotte.
Het raakt me omdat ik dacht, je bent er al, maar je gaat en moet nog vele meters maken. Wat een uithoudingsvermogen. Liefde voor het vak. Topsport maar dan met je laptop.
Mij zakt de moed bij het lezen in de schoenen. Omdat ik nu pas besef hoe ver je nog moet gaan en ik het bijltje er allang bij neer had gelegd.
Maar jij kan niet wachten schrijf je!
Als dat geen beroemde schrijfster is in wording, dan weet ik het ook niet meer.
Het wordt een prachtig boek, ik voel het in elke vezel. En ik ga het aan iedereen cadeau geven die mij lief is.
Wat zullen Wim en Angela trots zijn op deze fantastische vrouw met zo enorm veel doorzettingsvermogen.
En met alle plezier werk jij nog ‘even’ door.
Dat zijn de echte vakmensen. Wat een kracht.
Dat is wat passie doet en ik hou daarvan.
Op naar blog nummer 11.
Want het boek laat nog even op zich wachten. Zucht……
Lieve groet.
Oooh Edgard, je reactie raakt me. Wat lief, wat bemoedigend. Ja, het vraagt soms wat uithoudingsvermogen, maar als ik mij nu bedenk dat over een paar maanden dat boek er ligt? Dat maakt alles zo de moeite waard.
En als er meer mensen zijn als jij, die het boek niet alleen voor zichzelf maar ook voor anderen gaan kopen, dan komt er snel een tweede druk. En dan mag ik gaan nadenken over de publicatie van mijn tweede boek. Begint het hele proces weer van voor af aan. Ik kan niet wachten.
Wat een proces, geweldig dat wij jou daarin mogen volgen!
De ene creatief die de andere creatief volgt. Jouw nieuwe project wil ik ook volgen, Iris!
Wat een inspiratie over en weer! Zo bijzonder dat we elkaar daarin hebben gevonden.
Leuk je te volgen en op YouTube te zien Char!
Dankjewel, Hermine. En wat leuk, niet veel mensen kennen mij nog als Char.